Halk Tiyatrosu!

[Yönetici]

Meddah: Elindeki bastonu ve mendili ile kahramanlarının kılığına girerek çeşitli konularda hikâyeler anlatan tek kişilik oyunlardır. Özellikle ramazan eğlencelerinde günümüzde de yaşatılmaktadır. (Süruri, Erol Günaydın, Dümbüllü)
Meddahın tiyatrodan farkı hazırlanmış sahnenin, dekorun ve diğer oyuncuların olmamasıdır.
Ortaoyunu: Kökü Orta Asya’ya kadar dayanan geleneksel Türk tiyatrosudur. Bu tiyatroda da dekor bulunmaz. Sahnede Kavuklu (açık yürekli ama anlayışı kıt) ve Pişekâr ( bilgili kıvrak dilli) daha önce belirlenen bir konuda doğaçlama yoluyla gösteri sunarlar. Oyun sırasında oluşan metinlerden en beğenilenleri sonradan yazıya geçirilmiştir.
Bu oyunlarda yer alan yardımcı oyunlardan kadın kılığına girenlere zenne adı verilir. Kavuklu Hamdi, İsmail Dümbüllü bu alanda en meşhur oyunculardır.
Karagöz: Geleneksel Türk Tiyatrosu kollarından olan Karagöz, aslında bir gölge oyunudur. Önceleri yaşadıkları rivayet edilen Karagöz ve Hacivat adlı iki karakterin etrafında oluşan hikâyelerdir. Hacivat okumuş kibar geçinen ukalâ sınıfın; Karagöz ise cahil ama uyanık ve pratik zekâlı halkın temsilcisidir.
Bu iki kahramanın perdeye yansıtılan deriden yapılmış resimleri ustalarının elinde hayat bulur ve genellikle doğaçlamalarla yanlış anlamalar üstüne kuruan komik oyunlar sergilenir. Bu oyunda da yardımcı oyunclar vardır.
Halk tiyatrosunun genel özellikleri:
ü Hem göze hem kulağa hitap eder.
ü Geleneksel sözlü tiyatro örnekleridir (Elimizdeki metinler sonradan yazıye geçen diyaloglardır.)
ü Şive taklitlerinden yararlanılır.
ü Daha çok güldürü unsurlarına yer verilir.